Marijke SteenbergenEcuador: modderbad in Agua Blanca
Op een zondag doe je niet veel, toch? Je begint je dag met een lekker eitje en daarna zie je wel wat er gebeurd. Omdat we niet veel hebben om ons druk over te maken, rijden we naar het 10 kilometer verderop gelegen Agua Blanca; een inheems dorp met een zwavelbad als episch centrum.
Agua Blanca ligt er niet zo ver vandaan en het dorp vormt een privécommunity in het Machalilla National Park. Er staat een mini museum waar overblijfselen te zien zijn van een van de oudste beschavingen in Zuid-Amerika, de Monteño. We worden gekoppeld aan een groepje toeristen en een oud mannetje met een naamplaatje waarop staat dat hij de gids is. Hij spreekt langzaam en monotoon; en zelfs als we het Spaans zouden beheersen, hadden we ‘m niet kunnen volgen. Dus nemen wij, zonder gids, het pad via een riviertje richting het zwavelbad. Er lopen wat geiten en varkens door de veelal droge rivierbedding maar verder is er weinig te zien. Na verschillende bruggetjes en trapjes naderen we het meer. Als we dichterbij komen ruiken we de zwavel en het aangelegde bad ziet er donker en troebel uit. Maar ja, het schijnt wel erg gezond te zijn……
"We lopen wat rond en ontdekken een schuurtje waar je gemasseerd kan worden met modder die uit de bodem van het zwavelbad komt."
We zijn onze bikini en zwembroek vergeten mee te nemen. Niet echt handig natuurlijk als je gaat badderen. Maar ach, this is Ecuador, dus echt veel maakt het niet uit. Toch ziet het water er niet echt aantrekkelijk uit. We lopen wat rond en ontdekken een schuurtje waar je gemasseerd kan worden met modder die uit de bodem van het zwavelbad komt. “Ten dollar” roept het massagevrouwtje in haar roze schortje.
Ik overtuig Gerrit Jan dat, nu we hier toch zijn, we dit niet aan ons kunnen laten ontgaan. Dus even later liggen we op de massagetafels in het schuurtje. De zwarte modder is koud. We worden van top tot teen gemasseerd en zijn al gauw bedekt met het riekende goedje. Niks mis mee.
Als we klaar zijn en met modder en al in het zonnetje staan, begint onze huid te trekken en de kleur van de modder verandert van zwart naar grijs. Als grijze monsters besluiten we toch voor een ‘duik’ in het zwavelbad. De geur van het water is niet uitnodigend maar het spoelt wel lekker schoon. Gelukkig kunnen we daarna gebruik maken van douches met helder, schoon, zwavelvrij water; Agua Blanca.
En ja, wat voelden onze Nederlandse witte huidjes weer heerlijk zacht. We zijn eensgezind; een prima activiteit voor de zondagochtend. Dus als je in de buurt bent…….
Filmpje zien? Klik hier. Is maar heel kort, langer kan ik niet aanzien, haha
Agua Blanca ligt in de buurt van Puerto Lopez, een leuk kustplaatsje aan de westkust van Ecuador. In de maanden juni t/m september is Puerto Lopez ook een uitstekende uitvalsbasis om walvissen te spotten en voor Isla de la Plata, wat ook wel de 'poor men's Galapagos' wordt genoemd.
Er zijn tientallen overnachtingsmogelijkheden in Puerto Lopez in allerlei prijsklassen. Wij sliepen in Hosteria La Terrazza, een hostel bovenop de berg met Duitse eigenaren. De huisjes zijn schoon, hebben een eigen terrasje en het restaurant is goed en heeft een prachtig uitzicht op de baai van Puerto Lopez. Ook het op het terrein gelegen zwembad is een plaatje.