top of page
Foto van schrijverMarijke Steenbergen

Trekvogelpad etappe 17: van Hoenderlo naar Loenermark

Bijgewerkt op: 10 mei 2022

"Lekker doorstappen door het bos"
 

Numbers and facts


Officiële startpunt ligt in Hoenderloo

Officiële eindpunt ligt in Loenermark

Officiële aantal kilometers: 17,7 km

Echt gelopen kilometers: 18,5 km

Vertrokken vanuit: Hotel Buitenlust in Hoenderlo

Overnachten in: Hotel de Loenermark in Loenermark

Start- en eindtijd: 10.30 - 15.00

Wil je meer weten over de voorgaande Trekvogelpad Etappe 16? Klik dan hier.

Meer lezen over de opvolgende Trekvogelpad Etappe 18? Klik dan hier.

 

Route en landschap

Door het dorp Hoenderloo wandel je via een landelijk gebied richting de bossen. De route gaat verder over lange, brede bospaden en een klein stukje hei. Je steekt de A50 over en vanaf daar ga je opnieuw door het bos en over de hei richting Loenen. Een paar kilometer voor het kleine dorp kom je bij de grootste waterval van Nederland. Tenslotte wandel je door een licht agrarisch gebied tot aan het eindpunt van de etappe.

Tips en weetjes

  • Halverwege de route, aan de Arnhemseweg bevindt zich wegrestaurant Mendel. Je zit een beetje aan de weg en bij een parkeerplaats, maar het is een goede tussenstop. Maar neem geen appeltaart (die viel mij een beetje tegen).

 

Mijn ervaring

Samen met vrienden, mijn man en hond Max vertrekken we vanuit Hoenderloo voor de bijna 18 kilometer lange Trekvogelpad Etappe 17. Er wordt regen voorspeld, maar opnieuw zijn de weergoden me goed gezind; we staan op met een strak blauwe lucht en beginnen aan onze wandeling. We hebben flink de pas erin en al snel lopen we over brede paden in een bosrijk gebied. Ook hond Max heeft het naar zijn zin en dribbelt voorop om het pad te verkennen.

Trekvogelpad-etappe-17
Lange, rechte boswegen

Ik vind de paden een klein beetje saai. Ik ben verwend door de etappe van gister die me dwars door Nationaal Park De Hoge Veluwe bracht. De eerste kilometers van vandaag gaan vooral over lange, rechte boswegen. Onverhard en heel groen, maar wel rechttoe rechtaan. Desondanks is het super gezellig, we hebben elkaar al even niet gezien en praten de gemiste tijd bij.

Omdat we niet opletten, missen we een stukje van de route. De wit-rode markering is opeens verdwenen. Ik check de app van wandelnet.nl en zie dat we een mooi heideveldje voorbij zijn gelopen. Via een omweg pakken we toch nog een stukje mee. Het bankje dat er staat is zeer welkom en we kunnen ons geen betere plek wensen voor mandarijntjes, water en een banaan.

Trekvogelpad-etappe-17

Vanaf het bankje gaat de route verder. Het gebied wordt wat ruiger en de paden smaller. Het bos wisselt zich af met zanderige heidevlaktes en een glooiend landschap. Maar ook de hemel boven ons verandert: de wolken trekken dicht en worden steeds grauwer.

Prachtig uitzicht op de hei

De eerste druppels vallen als we aankomen bij een uitkijkpunt met een houten NIVON bankje. Maar het uitzicht is prachtig en de regenspetters stellen weinig voor. Het gerommel in de verte klinkt dreigend. Toch horen we de koekoek, merel en tjiftjaf er nog boven uit, dus is er nog niets aan de hand.

Max vindt het bruine goedje wel lekker

We wandelen verder en ik verheug me op de Vrijenbergerspreng. Vanwege het hoogteverschil in de spreng, zijn hier in de 19e eeuw twee watervallen aangelegd. Het zijn de grootste watervallen van Nederland en de hoogste heeft een verval van 15 meter. Maar eenmaal bij de spreng, zien we alleen een zompige modderbeek met kleine plasjes water. Voor hond Max maakt het niet uit; hij vindt het bruine goedje best wel lekker.

Trekvogelpad-etappe-17

Even verderop staat een bordje dat de lege beek verklaart. Er vindt onderhoud plaats aan de Vrijenbergerspreng en daarom staat ie droog. Mijn teleurstelling is groot; ook de watervallen stromen niet en ik kijk in een droge diepte.

Trekvogelpad-etappe-17

Er mag dan geen water stromen in de Vrijenbergerspreng, het komt inmiddels wel uit de lucht. We versnellen onze pas en zoeken de beschutting van de bomen. Ook nu valt het gelukkig mee en meer dan een klein buitje is het niet. Op de weg naar Loenen, genieten we van een koeiengezinnetje in de wei (zolang ze maar áchter het hek blijven staan).

In Loenen eindigt onze wandeling. Een mooie dag, een gevarieerde etappe (vooral de tweede helft) en goed gezelschap!

 

Meer foto's van Trekvogelpad Etappe 17




747 weergaven

Gerelateerde posts

Alles weergeven

Comments


Berichtje ontvangen over een nieuwe blog?

Bedankt voor de inzending!

bottom of page