"Uut Bloazen in de Achterhoek"
Numbers and facts
Officiële startpunt ligt in Ruurlo
Officiële eindpunt ligt in Eibergen
Officiële aantal kilometers: 22,1 km
Echt gelopen kilometers: 21,1 km
Vertrokken vanuit: Hampshire Hotel in Ruurlo
Overnachten in: De Kastanjefabriek in Eibergen
Start- en eindtijd: 9.00 - 14.00
Wil je meer lezen over de voorgaande Trekvogelpad Etappe 19? Klik dan hier.
Route en landschap
Hier ben je in het hart van de Achterhoek. Vanuit Ruurlo wandel je door een landelijk gebied langs weilanden, akkers en bosjes. Deels over asfalt, deels onverhard passeer je de Meibeek en de Groenlose Slinge. Tot aan Eibergen blijft de route vooral groen en landelijk.
Tips en weetjes
Er ligt geen horeca op de route. Dus als je onderweg wat wilt eten of drinken, neem het dan zelf mee.
Mijn ervaring
Van Ruurlo naar Eibergen: ik heb er zin in vandaag. Nog 3 etappes te gaan tot Enschede, waar ik me een echte 'Trekvogelaar' mag noemen. De komende dagen loop ik alleen en besluit ik alle tijd te nemen voor de Achterhoek en Twente. Vandaag begin ik mijn wandeling op asfaltwegen maar geniet wel van mooie doorkijkjes op de route.
Er staat Fluitenkruid langs de berm, het gras is oogverblindend groen en witte wattenwolkjes drijven over. Ik wandel door het 'Noordelijk Broek'; het Ruurlose 'laag-land'. Vroeger stond dit gebied, vanwege een slechte waterafvoer, bijna iedere winter onder water. Nu stroomt het water voldoende weg dankzij de gekanaliseerde Groenlose Slinge.
Met mijn iPhone maak ik geen schijn van kans
Het Trekvogelpad slingert verder door een stukje bos en even later wandel ik weer door agrarisch gebied. Ik loop over de Platvoetsdijk (what's in a name) en passeer de ene boerderij na de andere. Net als ik even niet oplet, staat er 50 meter verderop een ree op de weg. Hij ziet me niet en ik probeer dichterbij te komen voor een foto. Maar met mijn iPhone maak ik geen schijn van kans.
Over smalle paadjes kom ik aan bij de Waterster, een stervormige vijver. "Kwrawk, kwrawk, kwrawk". Ik hoor ze wel, maar de vele kikkers weten zich goed te verstoppen.
Ook de tweede helft van deze etappe wandel ik door het Achterhoekse platteland. Ik slinger over zandweggetjes, begroet ijverige boeren op hun tractor en loop langs smalle beekjes.
En zo kom ik tenslotte aan in Eibergen, een leuk dorp waar ik in het zonnetje kan 'uut bloazen' op een terras. Mijn benen doen het nog steeds, ik heb al drie weken lang prachtig wandelweer en kan eten wat ik wil zonder aan te komen. Wat wil een mens nog meer?
Comments